powrót do strony głównej

 

 

Turystyka

Obszar Beskidu Śląskiego stanowi doskonałe miejsce do uprawiania turystyki górskiej. Szlaki turystyczne pokrywają gęsto cały masyw i wiodą przez większość najwyższych szczytów. W obrębie tej górskiej grupy usytuowanych jest wiele schronisk turystycznych, w tym na Skrzycznem, na Przysłopie pod Baranią Górą, pod Stożkiem, Równicą, Szyndzielnią i Klimczokiem. Dodatkową atrakcję stanowią wyciągi krzesełkowe - dwuosobowy na Polanę Stokłosica leżącą u stóp Wielkiej Czantorii oraz dwuodcinkowy na Skrzyczne. Pod szczyt Szyndzielni można natomiast wjechać kolejką gondolową.

Szlaki Beskidu Śląskiego są bardzo interesujące pod względem widokowym. Licznie występujące polany oferują wspaniałe panoramy. Przy sprzyjających warunkach pogodowych można podziwiać masyw Babiej Góry oraz wznoszący się w oddali mur Tatr. Co ciekawe, wiele spośród polan ma sztuczny charakter wynikający z faktu wcinania się przez osiedla w górskie grzbiety. Tutaj usytuowane są również znane przełęcze "samochodowe": Przełęcz Kubalonka (761m) oraz Przełęcz Salmopolska (918m).

Beskid Śląski Pieniny Tatry

Beskid Śląski

Położenie

Beskid Śląski jest grupą górską leżącą w zachodniej części polskich Beskidów. Zajmuje on około 700 km kwadratowych. Zachodnią granicę grupy stanowi dolina Olzy oraz Przełęcz Jabłonkowska. Na południu masyw opada ku dolinie Czernianki oraz dolinie Soły, która na dalszym odcinku stanowi również wschodnia granicę.. Północne stoki natomiast, opadają ku Pogórzu Śląskiemu.

Pasma

W masywie Beskidu Śląskiego wyróżnia się dwa główne pasma rozgraniczone doliną Wisły: Pasmo Stożka i Czantorii oraz położone na wschodzie Pasmo Wiślańskie. Najwyższymi szczytami leżącymi w pierwszym paśmie są Kiczory (990m), Wielki Stożek (978m), Cieślar (918m), Wielki Soszów (886m), Wielka Czantoria (995m). W ramach Pasma Wiślańskiego wyróżnia się grupę Baraniej Góry (1214m) oraz grupę Skrzycznego (1257m), najwyższego szczytu w Beskidzie Śląskim. Rownolegle do masywu Skrzycznego biegnie pasmo Kotarza (948m) i Beskidu Węgierskiego (912m), które poprzez Przełęcz Karkoszczonkę łączy się na północy z grupą Szyndzielni (1026m) i Klimczoka (1117m). Na wschód od pasma Baraniej Góry i Skrzycznego wznosi się z kolei grupa Równicy (884m) i Trzech Kopców (803m), której wschodnie stoki opadają ku dolinie Wisły.

Miejscowości

Najbardziej znane miejscowości turystyczne położone w Beskidzie Śląskim to Bielsko-Biała, oraz Szczyrk - jeden z głównych ośrodków sportów zimowych w Polsce. Ustroń stanowi bazę wypadową głównie w rejony Czantorii i Równicy. Wisła jest miejscem gdzie mają początek szlaki prowadzące na Stożek, Trzy Kopce oraz Baranią Górę, na zboczach której położone są Ąródła Wisły. Szczyrk leży natomiast w dolinie Żylicy, pomiędzy masywem Skrzycznego oraz grupą Klimczoka i Szyndzielni. Rejon tej stanowi również dobre miejsce do uprawiania narciarstwa.

 

 

Pieniny

Jedno z najbardziej malowniczych zakątków Polski. Na bardzo małej powierzchni można podziwiać bardzo urozmaicony krajobraz dorównujący swym urokiem nawet Jednak Pieniny to nie tylko malownicze krajobrazy. Skomplikowana budowa geologiczna oraz położenie (teren dwóch państw oraz na połączeniu prastarych szlaków transkarpackich) czyni z tych ziem ciekawe miejsce także dla geologów, historyków i innych naukowców.

Pieniny stanowią centralne wypiętrzenie Pienińskiego Pasa Skałkowego. Grupa górska Pienin jako samodzielne pasmo ma długość 35km i szerokość 4-5km. Pasmo dzieli się na 3 mniejsze:

  • Pieniny właściwe,
  • Pieniny Spiskie,
  • Małe Pieniny.

Całkowicie w granicach polski znajdują się tylko Pieniny Spiskie. Najwyższe wzniesienie polskiej części Pienińskiego Pasa Skałkowego jest Wysoka (1050 m). Najpiękniejsze, najbardziej zróżnicowane i najciekawsze są Pieniny właściwe i tu też skupia się większość ruchu turystycznego.

Klimat jest tu bardzo korzystny dla turystyki. Najlepsze warunki panują najczęściej w sierpniu oraz wrześniu i paĽdzierniku kiedy to panuje często słabe zachmurzenie, mała ilość opadów i stosunkowo wysokie temperatury.

Najciekawszym miejscem dla badaczy szaty roślinnej to obszar od Kątów po Szafranówkę. Wyjątkowo ciekawy jest też folklor tych ziem. Powstał on z połączenia kultur: polskiej, niemieckiej, słowackiej i wołoskiej wraz z póĽniejszymi domieszkami żydowskimi, cygańskimi oraz węgierskimi.

Tatry

Tatry są najwyższą częścią Karpat (Karpaty Zachodnie). Powierzchnia Tatr wynosi 785 km², z czego tylko ok. 25% leży na terenie polski. Dzielimy je na 3 zasadnicze pasma:

  • Tatry Zachodnie,
  • Tatry Wysokie,
  • Tatry Bielskie.

Najwyższym szczytem polskich Tatr jest zachodni wierzchołek Rysów (2499m), natomiast najwyższym szczytem całkowicie położonym na terenie naszego kraju jest Kozi Wierch(2291m).

Budowa geologiczna Tatr jest bardzo zróżnicowana. Tatry Wysokie składa się głównie z granitoidów a Tatry Zachodnich z gnejsów, podrzędnie z granitów. W skałach osadowych dominują wapienie, dolomity, piaskowce, mułowców oraz łupków ilastych. Ze względu na wysokość występuje tu aż pięć pięter roślinności:

  • lasy mieszane regla dolnego,
  • lasy iglaste regla górnego (od 1250m),
  • kosodrzewina (od 1550m),
  • hale (od 1800m),
  • turnie skalne (od 2300m).

Tatry pod względem klimatu mają wiele wspólnego z alpami. Jest to między innymi niska średnia temperatura w roku, duża zmienność temperatur w ciągu doby, częste zachmurzenia, gwałtowne zmiany, znaczna ilość dni z opadami, zamglenia, długo utrzymująca się pokrywa śnieżna, silne nasłonecznienie i wiatry wiejące zazwyczaj z zachodu oraz z kierunku południowo-zachodniego. Większość zjawisk związana jest z przechodzeniem frontów atmosferycznych.

Na terenie TPN można poruszać się tylko po oznakowanych szlakach, których jednak jest sporo